Categorieën
Opinie

“Wat jullie ministers bindt is duidelijk: vervreemding van de praktijk van alledag.”

Geschreven door Pascal Debruyne, een man met 15 jaar verbondenheid met het jeugdwerk, opbouwwerk en integratiewerk.

Beste Minister Beke, beste Minister Somers en beste minister Crevits,

I call your bluff! 

Vandaag staat het antwoordapparaat aan bij de CAW’s. Ze verliezen een 70tal mensen overheen Vlaanderen. Opnieuw basisdienstverlening die verdwijnt. Nadat men maait in de omkadering van sociaal werk door de besparingen van 1 miljoen euro bij SAM vzw, maait men ook een deel van het basiswerk weg. 

➡️ Besparingen

Het zijn niet de enige besparingen die een hindernis zijn voor integratie en sociale mobiliteit. De dossierlast van trajectbegeleiders werd opgedreven tot meer dan 200 cliënten bij het Agentschap inburgering en integratie. Bestaande berekeningen stellen dat je rond de 115 moet zitten om degelijke en kwalitatieve begeleiding te doen van nieuwkomers. 

Samen met de VDAB die opnieuw moet besparen. In vergelijking met ons land hebben arbeidsbemiddelaars een torenhoge dossierlast. Zeker waar dat gaat over begeleiding van kwetsbare profielen, is er nood aan meer “1 op 1”-begeleiding. Ook daar werd er al bespaard op omkadering en werden taalcoaches wegbespaard. Naast het diversiteitsbeleid (EAD) dat overging in de KMO portefeuille die nu wordt wegbespaard. Geen ondersteuning voor integratie op de werkvloer meer. 

➡️ Efficiëntieoefeningen 

Maar zoals overal klinkt het dat efficiëntie-oefeningen alles zullen oplossen. En tussen deze diensten zogenaamde samenwerkingsprotocollen opzetten. 

Alsof samenwerking op papier geen mensen in de praktijk vraagt? Op de eerstelijn, vooral maar ook voor de omkadering van die praktijkwerkers. Hoeveel efficiëntie kan je nog boeken in Vlaanderen waar ongeveer alles gefusioneerd is en men alle kleine werkingen in het keurslijf van grote fusies drukte doorheen de laatste legislaturen? Brabbelen over efficiëntie is een ontkenning van de geschiedenis en organisatiepraktijken de laatste decennia. 

➡️ Vervreemding 

Wat jullie ministers bindt is duidelijk: vervreemding van de praktijk van alledag. Aliënatie van de uitdagingen van kwetsbare mensen en zeker mensen met migratieroots. Bovenop het geloof dat buddies alles gaan oplossen. 

Want alledrie pochen jullie met buddies als een soort mana dat uit de hemel valt. En alle basisdienstverlening zal oplossen. Het is eerlijk gezegd wrang. Wrang dat goedbedoelende mensen die vrijwillig aan de slag gaan aan de basis alles gaan oplossen. 

Niet dat ik tegen buddies ben: ik doe maandelijks intervisie bij buddies die mensen naar werk begeleiden. Maar denken dat buddies, mentoren, vrijwillige jobcoaches en een professionele vriend alles gaan oplossen is de meest cynische vorm van vermaatschappelijking die je je kunt inbeelden. 

➡️ Daal eens af naar de praktijk 

Beste ministers, jullie zijn volksvertegenwoordigers. Maar een deel van dat volk heeft ondersteuning nodig, in de praktijk. En die praktijkwerkers aan de basis hebben omkadering en steun nodig. Steun die jullie blijkbaar niet begrijpen. Daal aub eens af naar de samenleving, waar een deel van “het volk” vervreemd is, van de politiek en leeft in de marges van die samenleving. Elke dag hebben we daar hysterische debatten over. Enkel over deviant gedrag en vervreemding, over een gebrek aan integratie. Maar nooit over “het waarom” daarvan. 

Waarom? Omdat er al legislaturen lang een beleid wordt gevoerd dat zich op grote afstand bevindt van de reële praktijk. Een praktijk die jullie vandaag weer ondergraven met besparingen. En met antwoorden die zo weinig mogelijk kosten, en dus zo weinig mogelijk structurele antwoord geven op de reële noden onderaan de ladder. 

➡️ Laat ons elkaar geen Liesbeth noemen

Laat ons elkaar geen Liesbeth noemen (alleen al omdat een deel van de integratiesector en de sector van armoedebestrijding daar nog trauma’s aan overhield): dit is een keuze om duizenden en duizenden hulpvragen te negeren en structureel sociaal werk naar de annalen van de geschiedenis te verwijzen. 

Ook de structuur die een fundament vormt voor de vele vrijwilligers waarmee al die organisaties nu al werken. Wat zou moeten doen nadenken over de valse tegenstellingen tussen structurele ondersteuning en eerstelijnswerk. Organisaties die promoten dat je geen structurele ingrepen en dus structureel sociaal werk nodig hebt (“geef armen geen rotte Frank”) en alles oplost met buddies en sociale netwerken maken mensen iets wijs, wat niet door onderzoek onderstut wordt. 

➡️ I call your bluff 

Beste ministers, jullie pleidooi voor gratis begeleiding door vrijwillige buddies en verdere afbouw van basiswerk en structurele omkadering is gewoon bluf. Dat soort vermaatschappelijking van de zorg is geen “manna” maar eerder een valse mantra. En sorry voor mijn taal,….maar na 15 jaar verbondenheid met het jeugdwerk, opbouwwerk en integratiewerk: “I call your bluff!”. Zeker als jullie blijven praten over rechten en plichten, die steeds meer verschuift naar de mensen die jullie in de kou laten staan. 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *